Evladımla ilişkimizin temelinde dürüstlük yatıyor. Bebekliğinden beri her şeyin doğrusunu söyledim ona. Üniversitedeyken, damarlarımda kan yerine Pizza Hut peyniri akana kadar herhangi bir kış sebzesinin yüzüne bile bakmadığımı anlattım. Enginarın tadını 25 yaşıma kadar bilmediğimi, 30’lara kadar bamyaya bakmaya tahammül edemediğimi söyledim.
Anne olduktan sonra şuurumu kaybetmedim. Ispanağı, pazıyı, karnabaharı yemiyor diye binbir maymunlukla sebzeleri börek/kurabiye kisvesine sokacak kadar delirmedim. Onun bedeni, onun kararı dedim. Bir baktım o da 3 yaşında bir birey olduğunu hemen kavrayıvermiş. Çünkü genler.
Dün gece mesela “değişik bu çorba, sevmediğim bir şey” dediğinde “ver evladım hemen değiştireyim onu ben” deyip kerevizli sebze çorbasına iki kaşık yoğurt ekleyip farklı çorba ilüzyonu yaratmadım.
Yoo dostum, yoo…
Ben senin bildiğin annelerden değilim.
Meyveyi çok severim, mesela pırasalı börek!
Yorum Yapın